Parafia Św.Maksymiliana Kolbe w Mississuaga

Witamy w parafii św. Maksymiliana Kolbe w Mississauga - Kanada - Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej prowincji Wniebowzięcia

ST. Maximilian Kolbe Parish, 4260 Cawthra Rd.

Mississauga ON. L4Z 1V8, Canada

Jest , pozostało:

telewizja parafialna ◊ radio Biblia ◊ wersja angielska

◊ Strona Główna

◊ Historia Parafii

◊ Msze św.

◊ Sakramenty

◊ Biuletyn

◊ Proboszcz

◊ Ojcowie

◊ Grupy

◊ Młodzież

◊ Ministranci

◊ Parafie

◊ Galeria

◊ Kontakt

◊ Polisa parafialna

SŁUCHAJ NAS CODZIENNIE

Do oglądania telewizji potrzebny jest REALPLAYER
Darmowy odtwarzacz plików video

pobierz z naszego serwera

POWSTANIE PARAFII

W latach 1970-tych, wiele rodzin polskich osiedliło się na terenach szybko rozbudowującego się okręgu Mississauga. W tym też czasie, zarówno osoby prywatne jak i organizacje polonijne zaczęły podejmować starania, mające na celu utworzenie tutaj polskiej parafii. Kilkakrotnie zbierano podpisy i przedstawiano problem władzom diecezjalnym, prosząc o utworzenie polskiej parafii.

	W październiku 1979 roku, wkrótce po wyborze Ojca świętego Jana Pawia II, Polonia w Mississauga i Brampton z radością przyjęta wiadomość, że pod opieką Ojców Oblatów powstaje parafia pod wezwaniem Bł. Maksymiliana Kolbe i że jej pierwszym proboszczem został mianowany ks. Stanisław Bąk, O.M.I.

Dzięki uprzejmości Sióstr Felicjanek, parafia otrzymała pozwolenie odprawiania niedzielnych mszy świętych w sali szkoły "Holy Name of Mary High School" oraz używania szat i przyborów liturgicznych szkoły. 2 grudnia 1979 r., w pierwszą niedzielę Adwentu, na sali wypełnionej po brzegi wiernymi, wśród których obecni byli przedstawiciele organizacji polonijnych oraz zarządu miejskiego, ks. Stanisław Bąk w asyście wielu księży polskich odprawił inauguracyjną Mszę św., podczas której Arcybiskup Philip Pocock uroczyście zatwierdził Ojca Stanisława Bąka na proboszcza tejże parafii.

	Na ten szczęśliwy moment, koronujący pierwszy etap rozwoju naszej parafii, złożyła się praca wielu ofiarnych ludzi z Ojcem Stanisławę Bąkiem oraz Radą Parafialną na czele. Pierwsze komitety parafialne powstały na długo przed inauguracyjną Mszą św. Komitet Towarzyski zajął się organizacją imprez i zabaw parafialnych. Członkowie komitetów: liturgicznego i kościelnego co soboty zamieniali szkolną salę w kościół. Komitet finansowy
usilnie pracował nad gromadzeniem pierwszych funduszy na budowę świątyni.

DLACZEGO BŁ. MAKSYMILIAN KOLBE ZOSTAŁ WYBRANY NA PATRONA NASZEJ PARAFII

	Życie, działalność oraz bohaterska śmierć o. Maksymiliana Kolbe znane są. wszystkim Polakom w kraju i za granicą Świeża jest jeszcze pamięć tragedii wojennych, jakie dotknęły nasz naród i świat w czasie ostatniej wojny. O. Maksymilian Kolbe był jednym z tych, którzy złożyli ofiarę życia w tym tragicznym czasie. On jednak składał tę ofiarę sam, dobrowolnie, z pełną świadomością, dla ratowania życia swego więziennego brata,
by dać świadectwo, iż zło może być przezwyciężone tylko dobrem. Wielu z tych którzy przeżyli wojnę, mieszka dzisiaj w Mississauga.

	Są też naoczni świadkowie niezwykłej decyzji Maksymiliana Kolbe, współwięźniowie którym nawet tam, w nieludzkich warunkach, niósł pociechę, miłość i nadzieję na przetrwanie. Maksymilian Kolbe jest więc nam szczególnie bliski, stał się dla nas wzorem heroicznej miłości bliźniego, bohaterem, a obecnie świętym naszych czasów, który żył pośród nas, Polaków.

	13-go września ł980r. uroczysty bankiet w sali parafialnej St. Marys Church w Mississauga rozpoczął oficjalnie akcję zbierania funduszy budowy. Bankiet zaszczycili swą obecnością Jego Eminencja Emmett Kardynał Carter oraz Jego Eminencja Władysław Kardynał Rubin. Obecni byli również: burmistrz Mississauga - Hazel McCallion, senator Stanley Haidasz oraz wielu innych dostojnych gości. Bankiet przyniósł znaczną sumę na fundusz budowlany,
zarówno w gotówce jak i w zobowiązaniach. Rozpoczęta tego dnia kampania miała na celu zebranie sumy $500,000.00, potrzebnej do rozpoczęcia budowy kościoła.

POŚWIECENIE GRUNTU POD BUDOWĘ KOŚCIOŁA

	Tłumy wiernych zebrały się w niedzielę 27go września 1981 r. na skrzyżowaniu Cawthra i Meadows Boulevard, aby wziąć udział w poświęceniu ziemi pod budowę kościoła. Na uroczystości te przybył jako wysłannik i delegat Episkopatu Polski, Jego Ekscelencja Jan Wieczorek, biskup-sufragan z Opola. Podczas Mszy św. przez niego odprawionej, koncelebrantami byli proboszczowie polskich parafii. Obecni byli także burmistrz

	Mississauga Hazel McCallion, przedstawiciele rządu oraz organizacji polonijnych. Najbardziej wzruszającym momentem było rozsypanie przez Ks. Biskupa ziemi, pobranej spod Sciany Smierci bloku II obozu oświęcimskiego - ziemi przesiąkniętej krwią tysięcy ludzi tam umęczonych. W godzinach popołudniowych odbył się bankiet w sali litewskiej św. Jana, w Mississauga, zorganizowany specjalnie z okazji tej uroczystości. W przyjęciu
wzięło udział ok. 800 osób. Została również rozprowadzona pamiątkowa broszurka, przedstawiająca wielokierunkową działalność Parafii od początku jej istnienia.

UTWORZENIE FUNDACJI MAKSYMILIANA KOLBE

	Dynamiczny rozwój parafii i ogromna aktywność wiernych we wszystkich parafialnych przedsięwzięciach dały ks. proboszczowi asumpt do planów na dalszą przyszłość. Ojciec Bąk wraz z grupą parafian doszli do wniosku, że celowe byłoby zakupienie dodatkowej ziemi, graniczącej z kościelną parcelą. Ziemia ta była własnością rządu ontaryjskiego, z którym pertraktował już w tej sprawie prywatny przedsiębiorca. Po długich naradach i dyskusjach okazało się, że jedynym sposobem osiągnięcia celu jest
utworzenie specjalnej Fundacji, która będzie mogła tę ziemię zakupić na własność. 4 kwietnia 1982r została więc utworzona Fundacja Maksymiliana Kolbe. Jej pierwszym osiągnięciem było zakupienie ziemi, (3,2 akry), graniczącej z parcelą kościelną. W przyszłości na tym terenie Fundacja chce utworzyć park i wybudować dom spokojnej starości, a być może również przedszkole i salę zebrań. Pożytek z utworzenia i działania Fundacji jest dzisiaj dla każdego oczywisty.

SPONSOROWANIE RODZIN

	Nasza Parafia osiągnęła wiele na polu pomocy polskim uchodźcom. Dzięki wspaniałej pracy wielu osób i współpracy całej wspólnoty parafialnej, mogliśmy udzielić pomocy 137 nowoprzybyłym rodzinom oraz sponsorować 17 rodzin. Nadzór i koordynacja wszystkich wykonywanych prac spoczywała w rękach Ojca Stanisława Bąka i siostry Alicji. Jaką konkretną pomoc otrzymały te rodziny. Wiele rodzin w początkowym okresie pobytu zostało przyjętych do domów naszych parafian i przez pewien okres byli na całkowitym ich utrzymaniu. Ludzie ci stwarzali rodzinną atmosferę, aby nowoprzybyli nie czuli się osamotnieni. W międzyczasie załatwiano mieszkania dla nich, które zostały stopniowo
umeblowane. W miarę potrzeb ofiarowywano ubrania i drobne domowe przedmioty. Udzielano pomocy przy załatwianiu spraw formalnych: pracy, szkoły, lekarza, dentysty oraz informowano o sposobie robienia zakupów. Nawiązywano znajomości, które pomogły nowoprzybyłym szybciej usamodzielnić się. Nie każdy zdaje sobie sprawę z tego, jak wiele drobnych czynności złożyło się na całość wykonanej pracy: przeprowadzono niezliczoną ilość rozmów, podjęto wiele ważnych decyzji.

	Poświęcono wiele czasu i wysiłku na zebranie, przetransportowanie, posegregowanie I czyszczenie otrzymanych przedmiotów. Starano się również wprowadzić nowoprzybyłych w życie rodziny parafialnej, poprzez udział w liturgii, uroczystościach kościelnych i imprezach rozrywkowych, organizowanych przez parafię. Utrzymywano osobiste kontakty, aby nowoprzybyli moralnie i psychicznie mogli przejść łatwiej przez pierwsze, kryzysowe miesiące adaptacji do jakże zmienionych warunków życia. Otoczeni serdeczną opieką i stopniowo wprowadzani w życie w nowym kraju, mogli teraz z ufnością patrzeć w przyszłość. Na pewno wszyscy oni będą wspominać swoich opiekunów
ze wzruszeniem, uczuciem serdeczności i wdzięczności. To o czym piszemy chcielibyśmy poprzeć cytatami z podziękowań, które nadesłali niektórzy nowoprzybyli do parafii.
"Kiedy przybyliśmy do Kanady... byliśmy bliscy załamania psychicznego. I wtedy właśnie znaleźli się ludzie, którzy wyciągnęli do nas pomocną dłoń. Zaskoczenie nie miało granic... ratunek przyszedł w porę”... Czesław Kępa.

"Wszystkim tym ludziom z całego serca dziękujemy za wszystko i na pewno pamiętać ich będziemy do końca życia, dlatego właśnie, że pomogli nam w momencie, kiedy tej pomocy potrzebowaliśmy najbardziej". Rodzina Karłowiczów z dziećmi.

"Są wspaniałymi przyjaciółmi, gotowymi przyjść z pomocą. i radą w każdej chwili"... Rodzina Bąsków.

"Ci wspaniali ludzie pomogli nam w rozpoczęciu nowego życia w Kanadzie. Za wszystko to, co ludzie ci dla nas uczynili jesteśmy niezmiernie wdzięczni: każde słowa podzięki byłyby tu za małe"...

UROCZYSTOŚCI KANONIZACYJNE NASZEGO PATRONA

Na jesieni 1982 doczekaliśmy się niezwykłej wieści - oto Bł Maksymilian Kolbe będzie wyniesiony na ołtarze. Radość i duma wypełnia nasze serca - nasz rodak i patron zostaje świętym. Na uroczystość kanonizacji pojechała do Rzymu delegacja parafii, pod przewodnictwem proboszcza Ojca Stanisława Bąka. Niezależnie od tego, parafia zorganizowała dla całej tutejszej Polonii uroczystości związane z kanonizacją

O. Maksymiliana. Z tej okazji został zaproszony do Kanady nowo wybrany Prymas Polski, Arcybiskup Józef Glemp. Jednak z uwagi na niesprzyjającą sytuację polityczną w Kraju, wizyta niestety nie doszła do skutku.

Uroczystości odbyły się w katedrze św. Michała w Toronto, 24-go października ł982r. Mszę św. koncelebrował ks. Stanisław Bęk, a kazanie wygłosił ks. Henryk Pieprzycki, Franciszkanin z Montrealu, były postulator do kanonizacji św. Maksymiliana Kolbe. Katedrę przepełniały tłumy wiernych, poczty sztandarowe różnych organizacji polonijnych, młodzież ze szkół polskich. harcerze, chóry. Byliśmy świadkami jeszcze jednego doniosłego, historycznego wydarzenia. Uroczystości kanonizacyjne zostały zakończone bankietem, który odbyt się tego samego dnia w Sali Litewskiej u św. Jana w Mississauga. Wzięli w nim udział przedstawiciele władz miejskich. Obecny był także pan Mazurek więzień Oświęcimia, naoczny świadek bohaterskiej decyzji
i męczeńskiej śmierci O. Maksymiliana Kolbe. Pan Mazurek z żonę będący członkami naszej wspólnoty parafialnej, podzielili się z zebranymi tragicznymi wspomnieniami obozowych dni, które przeżywali razem z O. Maksymilianem Kolbe.

CEREMONIA ROZPOCZĘCIA BUDOWY

W niedzielę 13go marca 1983r, odbyła się ceremonia wykopania pierwszych grud ziemi pod budowę kościoła. W pracy pomagała czynnie i ofiarnie pokaźna grupa entuzjastów. Fachowcy, zgodnie ze swymi specjalnościami, bezpłatnie poświęcali czas, siły
i umiejętności, a przy pracach wykończeniowych ofiarowywali nawet materiał.
Inni, także bezinteresownie i niezmordowanie pracowali przy budowie, po swoich codziennych zajęciach. Wszyscy stanowili jedność, mającą jeden cel: jak najszybsze zakończenie budowy kościoła. Spoiwem tej jedności był jak zwykle niezmordowany
w pracy ks. Stanisław Bąk

POŚWIECENIE KAMIENIA WĘGIELNEGO

22 maja 1983r, o 2 po południu, odbyła się ceremonia poświęcenia kamienia węgielnego. Deszczowa pogoda zmusiła organizatorów do przeniesienia ceremonii z placu budowy do pobliskiego katolickiego kościoła ukraińskiego im. Matki Bożej. Mszę św., a także poświęcenie kamienia węgielnego, celebrował Ks. Kardynał Rubin. Na ceremonię przybyli m. in. burmistrz Mississauga Hazel McCallion, przedstawiciele rządu oraz organizacji

polonijnych. Chór, dzieci w barwnych ludowych strojach, harcerze w mundurkach, pieśni - wszystko to potęgowało nastrój i podkreślało odświętny charakter uroczystości. Pod wieczór w Sali Litewskiej u św. Jana odbył się bankiet, którego centralną postacią był Władysław Kardynał Rubin. Tak przedstawia się pokrótce pięcioletnia historia naszej parafii.

Pięć lat to bardzo krótki okres, ale mieści on w sobie nieprzeliczone godziny pracy
i poświęcenia dziesiątek osób, bez których nasz kościół nie byłby dziś rzeczywistością.
To co parafia zdołała dokonać w tak krótkim czasie napełnia nas radością, dumą, a przede wszystkim wdzięcznością.. Mamy piękną. świątynię, wygodną salę, obszerny parking, idealne warunki do następnego etapu rozwoju, w który parafia obecnie wkracza, etapu

rozrostu i zespolenia się. Powiększamy się liczebnie. Zwiększa się ilość młodych rodzin. Przybywa dzieci na lekcjach religii. Młodzież spotyka się na swoich zebraniach, czy w zespole tanecznym i harcerstwie. Po Mszach spotykamy się na sali, aby się bliżej zapoznać. Komitety i organizacje dają wszystkim chętnym sposobność do aktywnego udziału w życiu parafialnym. Mamy wszelkie dane ku temu, aby stać się wspólnotą złączoną wiarą
i polskim pochodzeniem. Równocześnie zdajemy sobie sprawę z trudnych bardzo obowiązków finansowych, obowiązków, którym nie podoła kilkaset rodzin, jakie obecnie aktywnie utrzymują. parafię. Same koszta utrzymania tak dużego obiektu są ogromne, nie mówię o spłacaniu pożyczki. Potrzebna nam jest pomoc
i przynależność do wspólnoty parafialnej wszystkich rodzin polskich w Mississauga, okolicy. Przyłączcie się więc do naszej rodziny parafialnej! Niech parafia św. Maksymiliana Kolbe w Mississauga rozwija się KU CHWALE BOŻEJ dla przyszłych pokoleń.